ورجاوند عزيزم
مرسي از پيامت راجع به مساله آخر تو يک دوست واقعي خوب براي من هستي که قدرترا ميدانم بخصوص در اين قحطي همدرد و هم فکر برايت باز هم از حافظ بزرگ :
دلا طمع مبر از لطف بي نهايت دوست
چو لاف عشق زدي سر بباز چابک و چست
در ضمن يک کمي به اين جيناي بند باز نيگا کن ولذت بصري ببر و يک عدد ت ناقابل هم ول کن بياد ...نانا
تا کی بتمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که ترا میطلبم خانه به خانه